Bursztyn

Ziemia niebieska w największych ilościach występuje w Palmnikach na Zatoką Gdańską. Ze złóż wydobywa się okazy o barwach żółtych, mlecznobiałych, brunatnych czy czerwonawych. Rzadkie są natomiast bursztyny o barwach niebieskawych czy zielonawych. Bursztyny składają się z węgla, wodoru i tlenu. Oprócz tego w skład bursztynu wchodzi kwas bursztynowy ( 3-8%). Ze względu na niedużą twardość 2-2,5 w skali Mohsa, bursztyny od dawna były wykorzystywane jako ozdoby ręcznie szlifowane i rzeźbione. Ozdoby z bursztynu są spotykane na wykopaliskach z epoki kamiennej. Była to między innymi biżuteria kobieca, a także amulety w postaci figurek ludzkich czy podobizn różnych zwierząt. Bursztyn bardzo poszukiwany był w Rosji i Niemczech. Wytwarzano z niego wiele elementów użytku codziennego takie jak: kasetki, cygarniczki, flakoniki, okładziny luksusowych mebli, mozaiki. Słynna była „bursztynowa komnata”, zakupiona przez Piotra Wielkiego jako ozdoba pałacu w Carskim Siole. Poszukiwane wśród kolekcjonerów są bursztyny z zatopionymi szczątkami dawnych roślin czy zwierząt : mrówek, komarów, a nawet jaszczurek.